Η εβδομάδα των 50 χιλιομέτρων
Στο τέλος του μεγάλου, αργού τρεξίματος (long run) της προηγούμενης Κυριακής και ενώ πίναμε ένα καφέ με τον Γιώργο και την Χριστίνα, ήρθε στην κουβέντα ο Πανελλήνιος Αγώνας Δρόμου Ψάθας 50, 100 και 120 χιλιομέτρων. Οποιαδήποτε απόσταση, μεγαλύτερη του μαραθωνίου, ονομάζεται υπερμαραθώνιος (Ultramarathon) και ο αγώνας στην Ψάθα είχε τρεις αποστάσεις για να επιλέξεις. Κατά την διάρκεια λοιπόν της συζήτησης και με το μέχρι τότε μικρό ενδεχόμενο να πάρουμε μέρος, άρχισα να σκέφτομαι το ποια μπορεί να είναι η εμπειρία από ένα τέτοιο αγώνα. Έπειτα από μια μικρή κουβέντα για το θέμα, τελειώσαμε τον καφέ μας και καταλήξαμε ότι θα προσπαθήσουμε να τακτοποιήσουμε διαφορετικές υποχρεώσεις ο καθένας μας ούτως ώστε το Σάββατο 11 Δεκέμβρη, να πάρουμε μέρος στον αγώνα των 50 χιλιομέτρων.
Την Τρίτη 7 Δεκέμβρη, αφού επιβεβαιώσαμε ότι θα μπορέσουμε να βρεθούμε το Σάββατο για τον αγώνα, δήλωσα συμμετοχή και βγήκα για ψώνια της τελευταίας στιγμής μιας και για ένα αγώνα μεγάλης απόστασης χρειάζεσαι πολλά πράγματα (τζελ υδατανθράκων, διάφορα σνακ, έξτρα ρούχα, ηλεκτρολύτες κ.ά.) που δεν είχα στην διάθεση μου.
Η υπόλοιπη εβδομάδα κύλησε σχετικά ήρεμα με ελάχιστη προπόνηση δύναμης του πάνω μέρος του σώματος και χωρίς τρέξιμο με σκοπό την ημέρα του Σαββάτου να είμαι όσο πιο ξεκούραστος και “φρέσκος” γίνεται. Όσο περνούσαν οι μέρες, συνειδητοποιούσα ότι η επιλογή μου να τρέξω 50 χιλιόμετρα με τόση λίγη προετοιμασία και με την μεγαλύτερη απόσταση στα πόδια μου να είναι 27 χιλιόμετρα, μάλλον δεν ήταν η καλύτερη όμως ο ενθουσιασμός και η περιέργεια υπερίσχυαν με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην μέρα του αγώνα.
Σάββατο 11 Δεκέμβρη 2021
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 03:40. Αυτό σήμαινε πως είχα κοιμηθεί λίγο παραπάνω από 3 ώρες. Έφτιαξα ένα καφέ, πήρα τα πράγματα μου και μπήκα στο αυτοκίνητο για να πάω συναντήσω την παρέα μου. Στην διαδρομή, η Χριστίνα και ο Γιώργος μοιράστηκαν μαζί μου την πολύτιμη εμπειρία τους δίνοντάς μου γενικές συμβουλές για το πως να διαχειριστώ την μεγάλη απόσταση και ειδικότερες για το τι να κάνω με την ενυδάτωση και την λήψη τροφής.
Στις 05:30 φτάσαμε στον προορισμό μας και αφού πήραμε τους αριθμούς μας αρχίσαμε σιγά σιγά να ετοιμαζόμαστε. Σιγά σιγά το μέρος γέμιζε και ο ενθουσιασμός μου μεγάλωνε. Μέχρι τότε, με μηδενική πρότερη εμπειρία, δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι θα ακολουθούσε.
Στις 06:20 πήραμε θέση στην γραμμή εκκίνησης και μετά από μερικές οδηγίες για τον αγώνα και διάφορες πληροφορίες για την διαδρομή, η ώρα της εκκίνησης είχε φτάσει. Ακριβώς στις 06:30 ξεκινήσαμε.
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου, 06:30 – λίγο πριν την εκκίνηση.
Μου φαινόταν αδιανόητο αλλά και ταυτόχρονα ωραίο, μια ομάδα ανθρώπων, να τρέχουν στο απόλυτο σκοτάδι με μοναδικό φως αυτό των φακών κεφαλής και όλοι μαζί να γελάνε και να ανταλλάζουν πειράγματα και ευχές για ένα καλό αγώνα χωρίς τραυματισμούς και με πολύ διασκέδαση.
Η διαδρομή, ήταν κυκλική με απόσταση περίπου 3,3 χιλιόμετρα άρα χρειαζόταν να ολοκληρώσω 15 γύρους για να τερματίσω. Τους δυο πρώτους τους έκανα παρέα με τον Γιώργο και έπειτα ο Γιώργος επιτάχυνε ενώ εγώ επιβράδυνα τον δικό μου. “Είναι ακόμα 13 γύροι. Ήρεμα και αργά θα τους κάνεις και θα τερματίσεις” σκέφτηκα. Πόσο λάθος έκανα…
Σιγά σιγά είχε αρχίσει να ξημερώνει όποτε η παρατήρηση του τοπίου, της θάλασσας και της διαδρομής με έκανε να ξεχαστώ κάπως και έτσι συνέχισα για λίγους γύρους ακόμα. Στις 08:00 περίπου και ενώ τρέχω για 90 λεπτά, συνειδητοποιώ ότι είμαι δυσανάλογα κουρασμένος για τον ρυθμό και την χρονική διάρκεια και προσπαθώ να τον αιτιολογήσω. Υποπτεύομαι πως η υγρασία έκανε την αναπνοή πιο δύσκολη και σίγουρα η κούραση από την αϋπνία είχε παίξει κάποιο ρόλο. Προσπαθώ γρήγορα να προσπεράσω τις σκέψεις όμως το ρολόι δεν έχει γράψει ούτε 20 χιλιόμετρα και γνωρίζω πως δεν είμαι ούτε καν στην μέση της προσπάθειας. Κατανοώ ότι ο πραγματικός αγώνας ακόμα δεν έχει ξεκινήσει και παίρνω την απόφαση να ρυθμίσω το ρολόι ώστε να δείχνει μόνο την ώρα και να με ενημερώνει για το κάθε ένα χιλιόμετρο που περνάει. Οι “μόνο 13 γύροι ακόμα” φαντάζουν ατελείωτοι και ο επόμενος στόχος μου είναι τα 27 χιλιόμετρα που είχα κάνει άλλη μία φορά στο παρελθόν. Συνεχίζω να τρέχω αλλά η ανάγκη για περπάτημα όλο και μεγαλώνει. Για κάποιο λόγο, προσπαθώ όσο πιο πολύ γίνεται να περπατήσω και περίπου σε εκείνο το σημείο με προσπερνάει ο Γιώργος. Εξηγώντας του την κατάσταση μου λέει πως είναι φυσιολογικό να περπατήσω. Πρέπει όμως να προσέξω το πως θα ξεκινήσω το τρέξιμο μετά το περπάτημα γιατί είναι πιθανό να μου φανεί αρκετά δύσκολο.
Βλέποντας τον Γιώργο να απομακρύνεται αποφασίζω να περπατήσω αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι πως επειδή δεν το έχω ξαναδοκιμάσει στην προπόνηση, πρέπει να βάλω ένα όριο στο πόσο τρέχω και πόσο περπατάω. Εντελώς αυθαίρετα κατέληξα πως θα ήταν εντάξει να τρέχω οχτώ λεπτά και να περπατάω δύο. Οι πρώτες 2 φορές που περπάτησα, ήταν πολύ καλύτερες από ότι περίμενα, όμως, αυτό δεν συνεχίστηκε για πολύ. Το τρέξιμο μετά από κάθε περπάτημα είναι όλο και πιο δύσκολο αλλά και το περπάτημα δεν είναι τόσο εύκολο όσο νόμιζα. Δεν αργώ λοιπόν να καταλάβω ότι η σιγουριά που μου προσέφερε η σκέψη πως “ ότι και να γίνει μπορώ να περπατήσω και να τερματίσω” δεν είναι τόσο μεγάλη.
Σε εκείνο το σημείο με προσπερνάει αυτή την φορά η Χριστίνα και μου λέει πως ο καθένας δίνει τον δικό του αγώνα και πως μόνο εγώ μπορώ να κρίνω πως θα συνεχίσω τον αγώνα μου. Αυτό μου δίνει μια ώθηση και με βελτιωμένη ψυχολογία, συνεχίζω. Φτάνω στα 27 χιλιόμετρα και εστιάζω στην σκέψη ότι πλέον, είμαι πέρα από τα μισά της διαδρομής και πως με τον επόμενο γύρο θα έχω “μόνο” 20 χιλιόμετρα ακόμα. Στο τέλος του επόμενου γύρου, στην συμπλήρωση των δικών μου 30 χιλιομέτρων και λίγο πριν περάσω την γραμμή χρονομέτρησης, ακούω πως έρχεται πίσω μου για να τερματίσει ο πρώτος για τον αγώνα των 50 χιλιομέτρων. Ο Γκουτζουρέλας Νικόλαος τερμάτισε πρώτος με χρόνο 3:46:32 και εγώ μόλις είχα περάσει την μέση!
Όσο πέρναγε η ώρα έκανα προσπάθεια να αγνοήσω τον πόνο στα πόδια μου και εστίασα στο να μην ξεχνάω να πίνω νερό και να καταναλώνω υδατάνθρακες. Βάζω επόμενο στόχο την ολοκλήρωση του πρώτου μου μαραθωνίου και χωρίς να θυμάμαι πολλά από το ενδιάμεσο διάστημα φτάνω στα 42 χιλιόμετρα με χρόνο 05:53:00. Αναλογίζομαι για μια στιγμή πόσο δύσκολο είναι να τρέχει τόσο μεγάλη απόσταση και ταυτόχρονο πόσο εξωπραγματικό είναι να έχεις χρόνο κοντά στις δύο ώρες που έχουν οι ελίτ αθλητές. Την σκέψη μου αυτή διακόπτει γρήγορα ο πλέον έντονος πόνος στα πέλματα μου και η προοπτική των περίπου τριών γύρων ακόμα δεν είναι στο ελάχιστο ευχάριστη. Παρέα με τον Γιώργο περπατάμε τα τελευταία μέτρα πριν τον τερματισμό του και ξεκινάω για τους δύο χειρότερους γύρους του αγώνα.
Λίγο πριν το τέλος
Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα: η εξάντληση είναι εμφανής.
Γνωρίζω ότι οι τελευταίες στιγμές πριν το τέλος του αγώνα είναι οι χειρότερες, τουλάχιστον για εμένα. Είσαι τόσο κοντά όμως η κούραση είναι τεράστια. Πρέπει να αγνοήσεις τα πάντα και να συνεχίσεις. Έτσι και έκανα. Αγνόησα τους πόνους στα πόδια, το μούδιασμα στα χέρια, τον πόνο στην πλάτη και συνέχισα για να φτάσω στον τελευταίο γύρο. Εκεί που ξέρω πως κάνεις την τελευταία προσπάθεια με το τέλος να είναι ορατό. Από τον τελευταίο γύρο δεν θυμάμαι τίποτα μέχρι την μέση του. Με 1,5 χιλιόμετρο να απομένει για με το πείσμα να τρέξω όσο πιο γρήγορα μπορούσα, ξεκίνησα το τελευταίο σπριντ. Τρέχω το ένα χιλιόμετρο και πλέον ο τερματισμός είναι λίγο μετά την στροφή που βλέπω μπροστά μου. Κάνω την τελευταία προσπάθεια για περνάω την γραμμή του τερματισμού. Γνωρίζω ότι ο χρόνος μου είναι από τους χειρότερους αν όχι ο χειρότερος όμως δεν με νοιάζει καθόλου. Το βλέμμα μου έχει εστιάσει σε μια καρέκλα που είναι μερικά μέτρα πιο μακριά. Πλησιάζω και κάθομαι. Επιτέλους, τερμάτισα!
Για την ιστορία, τερμάτισα 39ος ανάμεσα σε 41 άτομα με χρόνο 07:13:22
Δευτέρα 6/12
Bench Press ζέσταμα μέχρι τα 90 κιλά για μία επανάληψη, RPE 9
5×5 (5 σετ των 5 επαναλήψεων) στα 70 κιλά, RPE 8
Pec deck 3×12 δυστυχώς δεν σημείωσα τα κιλά, RPE 9
Barbell row 3×12 στα 70 κιλά, RPE 9
Τρίτη 7/12
Πέντε χιλιόμετρα χαλαρό τρέξιμο
Σάββατο 11/12
Αγώνας 50 χιλιομέτρων
Ο Μιχάλης Σταμόπουλος είναι προπονητής στο Dynamo Alliance. Έχει διακριθεί στο άθλημα του Μαραθωνίου με Kettlebell και έχει αγωνιστεί στα αθλήματα του powerlifting και strongman sport (Static Monsters).
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο stamopmich@gmail.com.
